لبه‌ی تاریکی

میزان، دلِ تو ست.

+ این را یادتان می‌آید؟ که چه زمانی و کجا بود و چه کسی بود که می‌خواند:

"مرهمی بود زمان، به سالِ صفر

آنک قصّه آغاز شد

 آنک تنهایی و درد

مرد همچون کودکی گریست

همچون پلنگی به نیمه‌شب نعره کشید

اسبش را زین کرد و دل کند و گریخت."

یادتان هست؟