انگار قالبی داریم برای واکنش‌ها‌ی‌مان در مواجهه با هر اتّفاقی. زلزله آمد و حجم عکس‌ها و پیام‌ها و توصیه‌ها بسیار بود. خیلی. خیلی زیاد. بعد از آن امّا، اکنون در مرحله‌ی بعدی هستیم. در جایی که آرام‌آرام قضیه طنز می‌شود. جمله‌های سوزناک به جمله‌های طنزآمیز تغییر می‌کند. آن‌همه توصیه‌های جدّی، به توصیه‌های خنده‌دار بدل می‌شود. نوار بهداشتی و کمبود آن در ابتدا واقعن نوار بهداشتی بود امّا در این مرحله، نوار بهداشتی آن معنای اوّلیه‌ی خود را ندارد و یک معنای دیگر دارد. کمبود آب نیز. پیام بازیگران و چهره‌های سرشناس در مرحله‌ی نخست یک مسئله بود و الآن یک چیز دیگر شده است. امّا مرحله‌ی بعد چیست؟ خیلی مشخّص است، مرحله‌ی بعدی فراموشی ست.
این‌ور آبی‌ها، آن‌ور آبی‌ها، همه‌ی ما، خاصّه بنده، به شکل غم‌انگیزی ایرانی هستیم. خیلی غم‌انگیز. خیلی آقا.
چند وقت بعد که موقع بازسازی و کمک های بیشتر از الان میشه، همه یادشون میره و جو گیری ها هم تموم میشه
پاسخحذفخلاص
ایرانی اصیل