"هیچ جای دیگر مثل باشگاه مشت‌زنی زنده نیستی، وقتی زیر نور یک لامپ، زیر سنگینی نگاه دیگران، فقط خودتی و حریفت. در باشگاه مشت‌زنی برد و باخت مهم نیست. در باشگاه مشت‌زنی کسی حرف زیادی نمی‌زند... این‌جا همه مثل مراسم مذهبی از شدت هیجان فریاد می‌کشند و وقتی یکشنبه عصر از خواب بیدار می‌شوند احساس می‌کنند که نجات پیدا کرده‌اند." [باشگاه مشت‌زنی، چاک پالانیک، ترجمه‌ی پیمان خاکسار، نشرِ چشمه، چاپِ اوّل ۱۳۹۰]
امّا برای ما "باشگاه مشت‌زنی" بیش و پیش از آن
که رُمان باشد، فیلم بوده. یکی از اوّلین فیلمهایی بوده که تماشای آن را از همان
ابتدا، از زمان ساختنش تا امروز در فرمت‌های مختلف تجربه کرده‌ام، کرده‌ایم. نوار
وی‌اچ‌اس، سپس وی‌سی‌دی و بعد دی‌وی‌دی. آن زمان که نزدیک به ده سال از آن می‌گذرد،
با فیلمی مواجه شدیم که چند قدم از روحِ زمانه‌ی خود جلوتر بود. اکنون پس از سالها
منبع اصلی آن فیلم به دستمان رسیده است. ترجمه‌ی فارسی "باشگاه مشت‌زنی" اگرچه دیر
و با تأخیر، امّا همین نیز غنیمتی‌ست.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر