"من از این که در سینما هستم احساسِ خوشبختی می‌کنم. تا حدّی که اغلب اوقات هنگامی که درباره‌اش فکر می‌کنم، باورم نمی‌شود. اگر وارد سینما نمی‌شدم احتمالن پخش‌کننده‌ی پیتزا یا راننده‌ی تاکسی بودم، چون از مدرسه بیرونم کرده بودند و تحصیلاتی ندارم. هر روز صبح با شگفتی از این که فیلم می‌سازم، از خواب بیدار می‌شوم و می‌گویم: خدایا، چه شوخیِ بزرگی."
وودی آلن
[فصل‌نامه‌ی سینمایی فارابی، شماره‌ی ۳۱، زمستان ۱۳۷۷، صفحه‌ی ۲۹۴]
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر